Przyczyny zatrzymania zęba są bardzo zróżnicowane. Wpływ na to ma podłoże genetyczne, ale zdarza się, że duże znaczenie mają również czynniki rozwojowe takie jak zbyt późne wypadnięcie zębów mlecznych. Warto jednak wiedzieć, że ząb zatrzymany można wyleczyć i można odzyskać spójność łuku zębowego. Co to jest ząb zatrzymany? Jak sobie z nim poradzić?

Co to jest ząb zatrzymany?

Ząb zatrzymany to taki ząb, który jest w pełni ukształtowany anatomicznie, ale z jakiegoś powodu nie przebija się on ponad powierzchnię dziąsła lub nie robi tego w całości. Zwykle o jego zatrzymaniu mowa wtedy, kiedy ząb stały nie wyrzyna się w ciągu dwóch lat od wypadnięcia zęba mlecznego. Jak łatwo się domyślić bardzo często zatrzymanie ma miejsce w przypadku zębów mądrości, czyli ósemek. To właśnie one bardzo często się nie wyrzynają, co wymaga ingerencji stomatologa. Problem jest szczególnie uporczywy, jeśli dotyczy on zębów ulokowanych z przodu łuku zębowego. Brak np. kłów w uśmiechu byłby bardzo widoczny i równocześnie mógłby utrudniać mówienie i spożywanie posiłków. Stąd też leczenie jest koniecznością.

Jak sobie poradzić z zatrzymanym zębem?

Mimo że przyczyny zatrzymania zęba są różne, to metody ich leczenia są do siebie bardzo podobne. Najczęściej stosuje się specjalne klamerki, które mają na celu wyciągnięcie zęba z dziąsła oraz równoczesną korekcję zgryzu. To leczenie, które jest bardzo czasochłonne i może trwać nawet kilka lat. Nie ma jednak innej możliwości, by wyciągnąć ząb na powierzchnię i umieścić go dokładnie w tym miejscu, w którym powinien się znaleźć. Inaczej sprawy się mają, kiedy mowa o ósemkach. Zęby mądrości nie są widoczne i nie są niezbędne do wydajnego żucia. Z tego powodu zdarza się, że stomatolog decyduje się raczej na ich ekstrakcję, niż na korekcję. To z kolei skraca czas i koszty leczenia. Usunięcie zatrzymanego zęba może jednak być dość trudne. Zdarza się, że jest on ustawiony w taki sposób, że jego wydostanie z kości, wymaga ingerencji chirurga szczękowego. Czy tak jest w rzeczywistości, można przekonać się dzięki wykonaniu zdjęcia rtg, które pozwala dokładnie prześledzić ułożenie zęba oraz jego korzeni. Rzadziej zdarza się, że stomatolog proponuje poczekanie i obserwowanie stanu zęba. Czasami, jeśli nie powoduje on bólu, to nie ma sensu ingerować w jego stan.